zaterdag 16 februari 2019
Versie 3.00.0 
Webcam Overzicht
Twee dichters winnen HC-Trofee
Gepubliceerd: 2008-11-10
door: Stadsredactie WdH
De winnaars van de HC-Trofee Peter Drehmans (links) en Tom van Popering.
Een gedicht over Hoog Catharijne en het Stationsgebied leverde de dichters Peter Drehmanns en Tom van Popering allebei 250 euro op. Zaterdag ontvingen de dichter het geld dat ze direct konden spanderen in Hoog Catharijne.
Veertien dichters en schrijvers waren afgelopen zaterdag in het Stationsgebied bijeen om hun gedicht of verhaal voor te dragen. Een driekoppige jury beoordeelde de voordrachten en kozen de twee als winnaar.
De HC-Trofee Schrijfwedstrijd is een initiatief van SLAU (Stichting Literaire Activiteiten Utrecht), Belangenvereniging Hoog Catharijne, Corio en de gemeente Utrecht. De twee winnende gedichten staan hieronder.
Hoog Catharijne
(in het vooronder van Nederland)
waar kinderwagenmachinistes rangeren,
boodschappenjongens roes brengen aan de ontspoorden,
waar voorbijgangers passagiers worden,
gedwee in treinen verdwijnen
waar kassa’s hun tong uitsteken
naar hosties van nikkel
waar het ruikt naar patat en eenzaam schoeisel
waar niemand blijft en alles weggorgelt
waar dode dingen wachten op verrijzenis
(slappe broekjes op bolle billen, kuise kranten
op borende blikken en vette vingers)
waar snoep overnacht in glazen graven
waar de meisjes schrijden en de jongens struikelen
waar nagels worden aangescherpt, haren verlengd
en sleutels verdubbeld, waar horloges elkaar achtervolgen
Waar damesgeuren en herenmode hunkeren
Naar huid, softijs doolt tussen losse tanden,
Dead Sea Cosmetics op weefsel drijft
Waar 101 soorten bonbons voor de halve prijs
En Ballast bedtextiel zachter dan ooit,
Waar speelgoedpaleis, kantorenhart en stiltecentrum
Doelgericht zoemen
Daar zag ik haar
Voorbijglijden, vernevelen
In verloren tijd.
Peter Drehmanns
Hoog Catharijne
Het is een hopeloos
lopen en gokken op
gangen, het is vaag
en je verdwaalt en
bent bang dat je de
uitgang niet haalt
voor sluiten.
Het is druk en op
goed geluk ga je
met de massa mee,
maar nee, je staat
weer waar je niet
moet wezen.
Terug het labyrint
in, overvallen door
Déjà vu’s. ‘Dit heb ik
al eens… ja net nog,
verdomme’.
Zij die zoeken zullen
vinden, wordt gezegd,
maar echt, misschien
moet je hier wel slapen
als alles op slot en
grendel zit.
Het is een hopeloos
lopen en gokken op
gangen, het is meters
maken en als je ooit
buiten geraakt, kun je
de grond wel kussen.
Tom van Popering
Een gedicht over Hoog Catharijne en het Stationsgebied leverde de dichters Peter Drehmanns en Tom van Popering allebei 250 euro op. Zaterdag ontvingen de dichter het geld dat ze direct konden spanderen in Hoog Catharijne.
Veertien dichters en schrijvers waren afgelopen zaterdag in het Stationsgebied bijeen om hun gedicht of verhaal voor te dragen. Een driekoppige jury beoordeelde de voordrachten en kozen de twee als winnaar.
De HC-Trofee Schrijfwedstrijd is een initiatief van SLAU (Stichting Literaire Activiteiten Utrecht), Belangenvereniging Hoog Catharijne, Corio en de gemeente Utrecht. De twee winnende gedichten staan hieronder.
Hoog Catharijne
(in het vooronder van Nederland)
waar kinderwagenmachinistes rangeren,
boodschappenjongens roes brengen aan de ontspoorden,
waar voorbijgangers passagiers worden,
gedwee in treinen verdwijnen
waar kassa’s hun tong uitsteken
naar hosties van nikkel
waar het ruikt naar patat en eenzaam schoeisel
waar niemand blijft en alles weggorgelt
waar dode dingen wachten op verrijzenis
(slappe broekjes op bolle billen, kuise kranten
op borende blikken en vette vingers)
waar snoep overnacht in glazen graven
waar de meisjes schrijden en de jongens struikelen
waar nagels worden aangescherpt, haren verlengd
en sleutels verdubbeld, waar horloges elkaar achtervolgen
Waar damesgeuren en herenmode hunkeren
Naar huid, softijs doolt tussen losse tanden,
Dead Sea Cosmetics op weefsel drijft
Waar 101 soorten bonbons voor de halve prijs
En Ballast bedtextiel zachter dan ooit,
Waar speelgoedpaleis, kantorenhart en stiltecentrum
Doelgericht zoemen
Daar zag ik haar
Voorbijglijden, vernevelen
In verloren tijd.
Peter Drehmanns
Hoog Catharijne
Het is een hopeloos
lopen en gokken op
gangen, het is vaag
en je verdwaalt en
bent bang dat je de
uitgang niet haalt
voor sluiten.
Het is druk en op
goed geluk ga je
met de massa mee,
maar nee, je staat
weer waar je niet
moet wezen.
Terug het labyrint
in, overvallen door
Déjà vu’s. ‘Dit heb ik
al eens… ja net nog,
verdomme’.
Zij die zoeken zullen
vinden, wordt gezegd,
maar echt, misschien
moet je hier wel slapen
als alles op slot en
grendel zit.
Het is een hopeloos
lopen en gokken op
gangen, het is meters
maken en als je ooit
buiten geraakt, kun je
de grond wel kussen.
Tom van Popering
|
|
