Klik hier voor een vergroting

In de negentiende eeuw zetelde Lodewijk Napoleon (Ja, de broer van...) in Utrecht. Hij had hier zijn paleis, dat net is opgeknapt. Niet dat de oude bewoner terugkomt, het is nu een gebouw van de Utrechtse Universiteit, en moet met de tijd mee. Het herbergt de bibliotheek van de universiteit.

Napoleons soldaten lagen aan de Singel en de stallen van het Centraal Museum waren toen echt in gebruik als stallen. De functie van de Klaaskerk weet ik niet, maar de zandstenen deurposten deden dienst als slijpsteen. De sporen ervan zijn nog steeds zichtbaar. Verticale groeven in de stenen.

De groeven op de deurposten van de Klaaskerk zijn waarschijnlijk gemaakt in 1813. Toen waren soldaten er korte tijd gelegerd. Het zullen deze soldaten geweest zijn die voor het slijpen van hun sabels en messen de deurposten van de kerk hebben gebruikt. Helaas is mijn historische kennis niet zo groot dat ik dat soort weetjes zo uit mijn mouw schud. Ik hoorde het van Gerrit-Jan Kraai. Hij heeft mij geholpen toen ik werkte aan een expositie met nachtfoto's van de Klaaskerk. In de zomer van 2008 heb ik daar geëxposeerd.

Met Gerrit-Jan bezoek ik verschillende avonden de Klaaskerk. Als we klaar zijn met het bezoek aan de tuin, zie ik het licht uit de kerk door een kier naar buiten schijnen. Ik heb m'n statief en camera al ingepakt, maar móet deze foto maken. Als ik m'n camera weer uitpak, vertelt Gerrit-Jan me het verhaal over het ontstaan van de groeven in de deurpost. De kerk is voor de mensen die de geschiedenis kennen een optelsom van sporen. Gerrit-Jan vertelt er graag over.

De sporen uit het verleden blijven me boeien. Sporen uit het recente verleden vallen af, dat zijn gewoon beschadigingen. Zoals de krassen op m'n voordeur, ter hoogte van de trappers en het stuur. Bij het naar binnenrijden van m'n fiets in de smalle gang, schuur ik nogal eens langs het lakwerk. Zo zal bijna ieder huis in Nederland wel ergens sporen hebben van een fiets. M'n vader heeft speciaal om de wand, verf en het stuur te beschermen een rubberen knop om z'n stuur, zodat hij geen krassen maakt.

Zo heeft iedere periode z'n eigen sporen. Een enkele beschadiging blijft bewaard totdat het een spoor uit het verleden is.

Frans de Jonge