
Klik hier voor een vergrotingAls ik niet op pad ben om een speciale plek of onderwerp te fotograferen, fiets ik soms door de stad op zoek naar iets wat interessant genoeg is om te fotograferen. Ondertussen heb ik zo een aantal mooie punten in de binnenstad waar ik graag langs fiets op zoek naar inspiratie. Maar als ik iedere week langs dezelfde route fiets, verliest zelfs het Museumkwartier zijn inspirerende kracht.
Aan het eind van de Nieuwe Gracht kun je links of rechts, als je nog in het centrum wilt blijven. Rechtsaf ligt het Centraal Museum, de Twijnstraat en Twijnstraat aan de Werf. Links ligt sterrenwacht Sonnenborgh, met daarvoor een kaal speelveld met grote bomen.
Ik besluit bij de sterrenwacht omhoog te fietsen. Bovenaan stap ik af en kijk even om me heen. Soms kun je op zo'n bekende plek opeens iets heel bijzonders zien, iets wat je daarvoor nooit zag, omdat je bijvoorbeeld altijd van de andere kant komt.
Deze avond valt het tegen, ik zie niet echt een mogelijkheid om een mooie foto te maken. Wel ben ik onder de indruk van de enorme grote, kale bomen voor de sterrenwacht. Vanaf de top heb ik geen mogelijkheid om de bomen mooi uit te laten komen. Ik loop door en ga weer naar beneden, tot ik halverwege een bankje tegenkom.
Op momenten dat ik wel op de goede plek ben, maar niet weet hoe ik die moet vastleggen, las ik vaak een rookpauze in. Ik zit dan op een bankje in het donker, en kijk om mij heen. Soms stel ik m'n camera op, om tijdens het roken toch het idee te hebben dat ik nog wat doe. Meestal kies ik dan een donkere locatie, zodat ik voldoende tijd heb om te roken. De rookpauze bepaalt de lengte van mijn sluitertijd.
Op zoek naar de mooiste manier om de bomen in het parkje te fotograferen, zit ik te kijken vanaf m'n bank. Het is altijd de achtergrond die de foto uit z'n evenwicht haalt. Om toch maar wat te fotograferen, richt ik de camera door de kruinen van de bomen op de maan. Na m'n rookpauze fiets ik zonder hoge verwachtingen naar huis. Niet iedere nacht levert even mooie foto's op.
Onbewust is deze foto een prachtig voorbeeld van praktische tegenstrijdigheid. Het beeld nodigt uit, om op je rug onder de bomen te gaan liggen en weg te dromen in het licht van de maan. Als de bomen zo kaal zijn is het klimaat minder uitnodigend. Dan toch liever als poster op het plafond van m'n slaapkamer.
Frans de Jonge