
Klik hier voor een vergrotingVorige maand werd het zevende en laatste 'Waterwerk' van Ruud Kuijer langs het Amsterdam-Rijnkanaal geplaatst. Al eerder zijn de witte beelden van Ruud Kuijer een aanleiding voor mij om een speurtocht buiten het stadscentrum te maken. Zo ver buiten het centrum dat de kunstenaar de locatie Lands End noemt. De 'Waterwerken' zijn grote betonnen beelden die er uit zien als een wankel evenwicht van gestapelde elementen, maar in werkelijkheid zijn ze uit een stuk gegoten.
Vanuit de trein heb ik ze al gezien en ik wil ze fotograferen voor m'n verzameling van kunstwerken in openbare ruimte. Dit keer geen kostbare metalen, maar beton. De beelden zijn iets te fel uitgelicht om alle vormen goed uit te laten komen, maar als verlicht object trekken ze toch de aandacht.
De vormen van de beelden spreken tot de verbeelding en combineren mooi met de industriële vormen van de schoorstenen van de Merwedecentrale, of de brug aan de andere kant. Ook nodigen de beelden uit om de ruimte tussen de delen te gebruiken als doorkijkje.
Het mooie van het fotograferen van beelden is dat de beeldhouwer al z'n best heeft gedaan om iets moois te maken dat van alle kanten bekeken kan worden, en dus ook gefotografeerd. Mijn uitdaging zit er in, dat de foto het beeld wil laten zien zoals niet iedereen het ziet.
De inspiratie voor bovenstaande foto komt van glas-in-lood-ramen. Als je langs een glas-in-lood-raam loopt, zie je bij iedere beweging in elk glaasje een andere reflectie. Glas-in-lood-ramen zijn er niet langs de Isotopenweg, maar de plexiglas garagedeuren geven een soort lachspiegelreflectie.
Ik zet m'n statief neer en loop een paar keer langs de deuren, en bepaal m'n standpunt. Bij het langslopen verandert de reflectie van het beeld iedere stap in een andere vreemde futuristische vorm. Ik knijp een oog dicht en zoek de vreemdste vorm.
De langgerekte grote onderdelen van het gereflecteerde beeld weerspiegelen als een ruimteschip dat net geland is en nog nagloeit van de vlucht. Het lijkt of ik de hangar van het ruimteschip op de foto heb. Maar voor wie goed kijkt is wel duidelijk dat ook deze foto van een buitenaards ruimteschip niet de werkelijkheid laat zien.
Ik pak m'n statief, bepaal de perfecte hoogte op het matglas en leg het bewijs vast. Er is buitenaardse schoonheid in de nacht.
Frans de Jonge